Ergenlik; çocukluk ile yetişkinlik arasına sıkışmış fırtınalı bir geçiş sürecidir. Aynı zamanda duygusallıkla mantıksallık arasında sürekli gidip gelme halidir. Ergen kimi zaman kendini merkezde görür, kimi zaman çevreden dışlanmış ve değersiz hisseder. Ergen kimi zaman duygularını çok yoğun yaşarken kimi zaman çekinik davranabilir. Ergenlik dönemindeki gelgitlerin, iniş çıkışların sebebi büyük oranda hormonlardır.
Ergenlik denilince aklımıza, biyolojik gelişimin yanında kişilik gelişimi ve psikolojik gelişim de akla gelir. Kişi karakterini oturtmaya ve anne babasından bağımsızlaşma çabasına girer ve kendi akranlarıyla iletişimi kuvvetlenirken ergenin anne babasıyla ilişkisi alt seviyelere inebilir. Ergenlik dönemi aynı zamanda bir başkaldırı dönemi de diyebiliriz. Bu duruşun altta yatan sebebi birey olma arzusu, kendi oto kontrolünü sağlayabilme isteğidir.
Ergen kendini bir gruba ait hissetmek ister bu süreçte anne baba aileyi bir grup olarak düşünüp ergenin de fikir ve hedeflerini önemseyerek ergeni aile grubunun önemli üyesi olduğunu hissettirmek aile içerisinde özellikle anne baba ve diğer aile üyeleri tarafından sevildiğini, fikirlerine saygı duyulduğunu, onaylandığını anlayan, hisseden ergen; onaylanmayan olumsuz özellikler taşıyan kendisine zarar verebilecek grup ve kişilerden uzak durur. Böylelikle kendisinin sosyal çevresinin farkında olur.
Günümüzde ebeveynliğin en çok zorlaştığı dönemlerden biri ergenlik döneminde olan çocuğa sahip olunan dönemdir. Bu dönemde çocukları olan ebeveynler genellikle kendi uysal ve sakin çocuklarının nasıl birden bire değiştiğini anlayamazlar. Çocuklar ise kendisini kesinlikle anlamadıklarını düşündükleri ebeveynleri ile bir arada durmak, onlarla zaman geçirmek, onlarla eskisi gibi aktiviteler yapmak istemezler. Ergenlik döneminin genellikle akran ilişkilerine dayalı yapısı, ebeveynlere çocuklarını dışarıdan gelebilecek tehlikelerden koruyabilmek adına ekstra sorumluluklar yükler. Bu sebeple ergenlik dönemi öncesi ebeveynlerin çocuklarını ergenlik döneminde olabilecek durumlarla alakalı bilgilendirmeleri, ne çok yakınlarında ne de çok uzaklarında olmayacak şekilde bir duruş sergilemeleri gerekmektedir.
Ebeveynlerin en çok yaptığı hatalardan biri çocuklarına eskiden olduğu gibi yakın olmaya çalışmaktır. Kendi çevresinde akranları ve rol model aldığı yetişkin dışında kimseyi istemeyen ergen için ise bu durum tam bir kabus halini alabilir. Bu durum ergende ve ebeveynde aşılması zor bir duvarın oluşmasına neden olur. Ergenlik dönemi kişilik yapısının şekillendiği bir dönem olması sebebiyle çatışmalar yaşandığı anda bir uzmanla görüşmek oldukça faydalı olacaktır.
Randevu ve bilgi için lütfen arayınız.